عزیز می گه:
مردها، هر قدر هم که بزرگ بشن و باسواد بشن و پولدار بشن باز هم مثل بچه ها هستن؛
زود قهر می کنن زود پشیمون می شن زود هم آشتی می کنن؛
ممکنه جلوی زنا چیزی نگن اما تنها که شدن شروع می کنن به بغض کردن؛
برای همینه که کسی گریه مردها رونمی بینه؛
زن ها هر چقدر کوچیک باشن؛ اما مادرن و پناه مردها هستن؛
حتی دختر کوچولوها پناه باباهاشون هستند ...
برگرفته از کتاب "روی ماه خداوند را ببوس"
نوشته ی مصطفی مستور
صفحه ی 87 نشر مرکز 1379
