شیح احمد یک مسلمان ایرانی شیعه است که در سال 1543 میلادی در شهر قم، دیده به جهان گشود. وی در اولین سالهای قرن هفدهم (1605) یعنی زمانی که کشور تایلند از زیر سلطه پانزده ساله برمه ای ها آزاد شده به آیوتایا (پایتخت قدیم تایلند) مهاجرت کرد و پس از مدتی توانست در سایه مدیریت و درایت خود در دربار پادشاه سیام (تایلند کنونی) نفوذ کرده و به مقام نخست وزیری برسد.
از حوادث مهمی که موجب افزایش احترام شیخ احمد گردید مداخله وی در جریان حمله جمعی از اتباع ناراضی خارجی به قصر پادشاه و تصرف آن بود. در این مقطع شیخ احمد از طریق عوامل خود مردم را از این امر مطلع کرد و با کمک آنان به غائله خاتمه داد. بعد ازاین اقدام خطرناک بود که وی توسط شاه به مقام "چائوفیا" یا "انسان شجاع" رسید.
با ورود شیخ احمد به آیوتایا و تشکیل تاسیسات اسلامی، در این ناحیه برای نخستین بار اسلام بصورت جدی رایج شد. مذهب شیعه، خط عربی و زبان فارسی به دلیل نفوذ وی و پیروانش در این کشور گسترش یافت. به طوری که مسلمانان تایلندی واژه نماز رابه همین شکل فارسی می شناسند،و کسانی که عربی می دانند واژه صلاه را به کار می برند.
در حال حاضر مقبره شیخ احمد قمی در دانشکده تربیت معلم شهر آیوتایا، واقع در هشتاد کیلومتری شهر بانکوک قرار دارد. این مقبره همچون مزار یکی از بهترین شخصیت های سیاسی و فرهنگی تایلند به شمار می رود و با بنایی اسلامی تزئین شده. گنبد طلایی رنگ بنا و معماری ویژه اش بخوبی اهمیت اسلامی و خصیصه های فرهنگی شیخ احمد را بازگو می کند. در مقابل مقبره کتیبه ای سنگی قرار دارد که بصورتی مختصر اما دقیق، زندگینامه ی وی به زبان انگلیسی و تایلندی بر روی آن نقش شده است. هر روز علاوه بر مسلمانان بوداییان نیز مقبره ی شیخ را زیارت می کنند و برایش عود می سوزانند.
